Veel mensen associëren onderhandelen met winnen of verliezen. Meestal zal de “harde” onderhandelaar dan verliezen van de “zachte”.
De “harde” onderhandelaar heeft de focus op maximale resultaten, geen oog voor de relatie en zeker niet in investeren in deze relatie
De “zachte” onderhandelaar heeft veel zorg en aandacht voor de relatie en geeft daarvoor regelmatig (een deel van) zijn eigen belangen op, om tot een win-win situatie te kunnen komen. Samenwerken, voor nu en in de toekomst, om tot een beter resultaat te komen voor alle betrokken partijen.
De laatstgenoemde vorm wordt binnen mediation gebruikt om tot een daadwerkelijk duurzame oplossing te komen.
Duurzaam betekent dat een oplossing op de lange termijn wordt gezocht. Beide partijen willen uiteraard zo goed mogelijk uit een onderhandeling komen.
Om de afspraken nog beter vorm te geven en duurzamer te maken, is het gebruik van een objectief criterium van groot belang. Deze criteria worden vastgelegd binnen de vaststellingsovereenkomst om eventuele toekomstige geschillen of veranderingen te kunnen toetsen en opnieuw vast te leggen. Je hebt preventief vastgelegd op welke wijze je met toekomstige wijzigingen omgaat om de relatie zo goed mogelijk in stand te kunnen houden.
Objectieve criteria kunnen algemeen geldende (Wettelijke) regels zijn, maar ook
- Wettelijke bepalingen;
- De mening van een deskundige, bijvoorbeeld een taxateur;
- De normen van de bedrijfstak;
- Benchmark of gewoonte;
- Jurisprudentie, bijvoorbeeld rondom het vaststellen van partneralimentatie;
- Vergelijkbare marktwaarde.
In andere gevallen gaat het veel meer over wat beide partijen als redelijk ervaren en als eigen objectief criterium hebben vastgesteld.
